De imam spreekt vandaag over de meest verschrikkelijke dag ooit, de dag dat onze geliefde profeet Mohammed saws stierf. ‘Anas zei: Ik heb nooit een mooiere dag meegemaakt dan de dag dat de profeet saws bij ons kwam, en ik heb nooit een afschuwlijkere en donkerdere dag meegemaakt dan de dag dat de boodschapper van God saws stierf. Twee weken voor deze dag was de profeet Mohammed saws ziek geworden. In de laatste week werd de koorts zo hevig dat hij zijn vrouwen toestemming vroeg op één plek te mogen blijven, bij Aisha rah. Hij droeg haar op al het geld wat er nog te vinden was aan de armen te geven, waardoor hij zou sterven met slechts zijn ezel en zijn eetgerei in bezit. Dit ondanks het feit dat hij heerser over het gehele Arabische schiereiland was. Hij was al een paar dagen niet in staat geweest het gebed te leiden, maar op de laatste dag tijdens fadjr zagen de metgezellen plotseling het stralende gezicht van de profeet Mohammed saws die het gordijn van zijn huis had teruggetrokken en verheugd de rijen inspecteerde. Dit was een geruststelling aangezien ze dachten dat de profeet saws aan de beterende hand was. De schok was dan ook onbeschrijfelijk toen enkele uren later het bericht kwam dat de profeet saws overleden was. De metgezellen waren geheel ontdaan en Omar rah weigerde het te geloven en dreigde iedereen die zei dat de profeet saws overleden was te doden. Toen Abu Bakr arriveerde ging hij snel naar het huis van zijn dochter Aisha toe en zag tot zijn grote verdriet dat zijn beste vriend overleden was. Hij ging naar buiten om de ontredderde gemeenschap toe te spreken en reciteerde het volgende vers in surah Ali Imran dat door Allah swta was geopenbaard tijdens de veldslag van Uhud toen het gerucht ging dat de boodschapper saws was gesneuveld:
En Mohammed is niet meer dan een Boodschapper. Vóór hem zijn zeker Boodschappers heengegaan. Als hij komt te sterven of gedood wordt, zouden jullie je dan op je hielen keren? En wie zich op zijn hielen keert, zal Allah geen enkele schade berokkenen. En Allah zal de dankbaren belonen.
De waarheid begon bij de metgezellen door te dringen en Omar zegt: Zo gauw als ik Abu Bakr dit vers hoorde reciteren viel ik op de grond. Mijn benen leken me niet meer te kunnen dragen. Het was toen dat het tot me doordrong dat mijn vriend Mohammed saws, echt was overleden.
Ondanks deze enorme dreun weten de metgezellen zich te herpakken. Ze nemen de zware verantwoordelijkheid op zich de boodschap verder te verspreiden. Door hun inzet zijn wij ook nu nog in staat de Gods rust te ervaren.
Één van de laatste dingen die de boodschapper Mohammed saws tegen zijn metgezellen zei, was dat hij graag zijn broeders en zusters had willen zien. De metgezellen waren geschokt: Zijn wij niet uw broeders. De profeet saws antwoorde, nee, jullie zijn mijn metgezellen. Mijn broeders zijn degene die na mij komen, die mij nog nooit gezien hebben maar alsnog al hun bezittingen zouden opgeven om mij één keer te kunnen zien.
Beste broeders en zusters, bedoelde de boodschapper saws ons? Kennen wij de profeet zo goed dat hij ons meer lief is dan onze bezittingen, kinderen of ons leven? Hij is deze liefde zeker waard, maar we ontwikkelen die liefde niet als we ons niet verdiepen in zijn leven en zijn voorbeeld niet volgen. De boodschapper stierf, maar hij leeft voort in de verhalen die overgeleverd zijn door de metgezellen. Hopelijk zullen we hem in levende lijve ontmoeten in het paradijs en is hij dan blij ons te zien.