Bismilllahi ragmain ragiem

Alle lof en dank komt alleen Allah toe en zegeningen op zijn boodschapper Mohammed saws, zijn famlilie en zijn metgezellen.

Vandaag spreekt de imam over het belang van het vrijdaggebed en de rol van de imam in de moskee. Het aanwezig zijn in de moskee voor het vrijdaggebed is een traditie die begonnen is in de tijd van de profeet Mohammed saws en een verplichting voor de mannelijke moslims. Voor de vrouwen is het aangeraden, maar geen verplichting. Tijdens de Gutbas van de profeet Mohammed saws waren er altijd vele vrouwen aanwezig. Allah swta heeft een hele surah aan Jumi’ah gewijd en zegt hierin het volgende:

Oh jullie die geloven, als je de oproep tot het vrijdaggebed horen, laat je handel voor wat het is en haast je naar de oprechte gedenking van Allah. Dat is zeker het beste voor je! En als het gebed voorbij is, verspreid je weer en zoek de goedheid van je Heer. En prijs Allah veelvuldig, zodat je succesvol zal zijn.

Het vrijdaggebed neemt een centrale plaats in onze week in. Het belang er van wordt door de boodschapper saws nog eens benadrukt als hij zegt:

Er zijn mensen die het vrijdaggebed verlaten. Ze moeten dat niet doen en zo snel mogelijk terugkeren. Als je namelijk drie vrijdaggebeden gemist hebt verzegeld Allah swta je hart en dan hoor je zeker tot de achteloze mensen.

De boodschap die van de minbar komt is zeer belangrijk en de imam heeft wat dit betreft een grote verantwoordelijkheid. Hij volgt hiermee in de voetstappen van de profeet Momammed saws en slechts de vrees voor Allah swta zal hem moeten weerhouden religieuze kennis te verspreiden. Ook de profeet Mohammed saws liet zich tijdens zijn preken door niets dan dat weerhouden, hoewel zijn mensenkennis en zachtmoedigheid de effectiviteit van de preek enorm vergrote. We mogen zeer dankbaar zijn dat we leven op een plek waar hem van hogerhand geen beperkingen opgelegd worden. Toch is het de taak van de gemeenschap de imam te sturen. Ook de profeet Mohammed stond namelijk altijd open voor advies van zijn metgezellen en een belangrijke taak van de imam is het bij elkaar houden van de gemeenschap. Dit dient echter op respectvolle wijze, liefst onder vier ogen, te gebeuren, waarbij we ons dienen te realiseren dat de imam zich constant in de moskee en het gezelschap van engelen bevindt en er een grote kans is dat hij beter geleid wordt dan ons.

Gezien de nobele taak die een imam heeft, waarbij hij wereldse geneugten inruilt om zich in dienst van de gemeenschap te stellen, moeten we ons afvragen of we het imamschap wel genoeg waarderen. Luisteren we niet op vrijdag, instemmend knikkend, terwijl op het moment dat we de moskee verlaten het lijkt alsof we alles alweer vergeten zijn. We weten van iedere bekende zanger wanneer hij overlijdt, maar wanneer een grote geleerde overlijdt… We willen liever dat onze kinderen dokter of ingenieur worden in plaats imam. Kunnen we dan zeggen dat we de wijsheden die van de minbar komen echt tot ons door hebben laten dringen? De profeet Mohammed saws drukt ons het volgende op het hart, waarbij de dubbele betekenis ons niet zal ontgaan:

Ben aanwezig bij de gutbah en ga zo dicht mogelijk bij de imam zitten, want wie ver van hem vandaan gaat zitten zal ook een verre plaats in het paradijs krijgen, hoewel hij wel binnen mag.