Ons geloof is gebaseerd op de overleveringen uit de tijd van onze boodschapper Mohammed saws en de vier recht geleide kaliefen. Dat betekent echter niet dat we niet veel lessen kunnen trekken uit latere periodes. Geleerden als al-Ghazali en ibn Taymiyya kunnen niet begrepen worden als we niet bewust zijn van de situatie waarin de gemeenschap zich op dat moment bevond. De geschiedenis is om van te leren. Paralellen worden getrokken en trends ontdekt. Allah swta is namelijk in constante bemoeienis en zijn hand is in alles te zien. De Palestijnse gebieden zijn van oudsher een bijzondere plek. Voor de Europeanen was de sterfplek van Isa as het middelpunt van de wereld en voor de Joden heeft Jeruzalem significantie aangezien de Schepper hen dit land beloofde na hun ontsnapping uit Egypte onder Mozes. Voor de Moslims is duidelijk dat deze belofte ondertussen is ingetrokken en dat het Joodse volk de bescherming van Allah swta verloren heeft, Hij zegt:
Maar na hen volgden andere generaties, die de gebeden opgaven en hun lusten volgden. Dus worden zij in de Hel gegooid.
Dit betekent echter niet dat wij het joodse volk per definitie vijandig moeten bejegenen, integendeel. Moslims hebben een historische band met de joden. Nadat de kruisvaarders Jerusalem veroverde werden alle Joden en Moslims die woonde uitgemoord, maar nadat Salah al-Din Jeruzalem bevrijdde mochten de Joden er weer terugkeren, maar ook de Christenen mochten hun pelgrimages blijven uitvoeren. Hoewel de wanhoop soms toeslaat, geeft de realisatie dat Allah swta aan onze kant staat rust. Hij draagt ons op elkaar te steunen en het goede te doen. Zo verzachten we de harten van de mensen om ons heen en zullen we in aantallen groeien.
De kruisvaarders waren in staat geweest het gebied rond Jeruzalem te veroveren omdat we verdeeld waren. Het Abasidische kalifaat was uiteengevallen in kleine koninkrijkjes die onderling ruzie hadden en meer bezig waren met het verzamelen van welvaart en Egypte was in handen van een dynastie die allerlei innovaties aan het geloof hadden toegevoegd. Salah-al-Din herstelde de ware Islam in Egypte en verenigde de moslims. Dat de 3e belangrijkste plek in handen was van de barbaarse Europeanen was een schok voor de Moslims, maar Allah swta zegt:
En wat voor rampen jullie ook treffen, dat is vanwege hetgeen jullie handen verdienden. En Hij vergeeft veel. 42:30
Als we ons niet stijlvol gedragen is er geen hulp van Allah, we verzwakken, zoals ook de gemeenschap in de tijd van Salah-al-Din, hij zij: Als je een land wil vernietigen zonder oorlog te hoeven voeren, zorg dat moreel verval en overspel gewoon wordt onder de jonge generatie. Toch is het niet makkelijk je als Moslim te verhouden tot de huidige geopolitieke situatie. Er is geen onafhankelijk Islamitisch gezag die op het politieke toneel voor de Moslims spreekt of een militaire vuist maakt. Geen enkele regering voldoet aan de standaarden die we onszelf als moslim horen te stellen, dus dan rest slechts ons te wenden tot onze schepper, Hij zegt: En jullie kunnen niet van Allah ontsnappen op aarde. En naast Allah hebben jullie geen beschermer en geen helper. 42:31
De echte gelovige geeft de huidige situatie juist kracht. De lege moraliteit van zijn vijanden doet hem realiseren dat hen volgen een heilloze weg is en hoe hopelozer de situatie, hoe dichter bij de hulp van Allah. Hij trekt zijn riem aan en zoekt gelijkgestemde, de boodschapper Mohammed saws zei: Een groep van mijn gemeenschap zal blijven vechten om de waarheid te verdedigen. Ze zullen niet verslagen worden tot de dag des oordeels.
We hoeven ons geloof niet te hervormen, we moeten het alleen in de praktijk blijven brengen. De boodschapper Mohammed saws zei: Mijn gemeenschap is te vergelijken met regen. Je weet niet wat beter is, het begin of het eind ervan. Moge Allah swta ons inzicht en wijsheid schenken.