Weinigen van ons, misschien wel niemand, is zich echt bewust wat voor een enorme calamiteit er op ons afstormt. Iedere dag nadert het einde. Het einde waar Allah swta in de Koran veelvuldig voor waarschuwt, Hij zegt:
En als de aarde door haar laatste beving krachtig wordt geschud En als de aarde haar lasten naar buiten keert. En als de mens verbaasd zegt: “Wat is er met haar aan de hand?”
Die dag zal niks verborgen blijven. Schaamte en wanhoop zal zich van de gehele mensheid meester maken. Velen zullen met stomheid geslagen zijn, omdat ze nooit verwacht hadden dat deze aanzegging ook daadwerkelijk plaats zou vinden. De zon wordt dichterbij gebracht en de hitte is intens. De gehele mensheid, iedereen die ooit geleefd heeft staat hutje mutje in deze brandende zon, zwetend als otters. Iedereen is in paniek en hoort de hel roepen: Waar zijn de koppige tyrannen? Waar zijn de onrechtplegers? Waar zijn de arrogante onderdrukkers? Waar, waar waar?
De graven zijn geleegd en de weegschalen worden opgesteld. Iedereen zal berecht worden, alle goede en slechte daden worden tegen elkaar afgewogen. Ware het niet voor de ongelofelijke barmhartigheid van onze heer dan zouden slechts weinigen op deze dag slagen. Iedereen realiseert zich dat ook, de aanschijn van onze schepper heeft ons bewust gemaakt hoe onachtzaam we tijdens ons leven zijn geweest. Zijn woede is voelbaar en we weten dat het terecht is. Mensen die onrecht aangedaan zijn roepen om vergelding en iedereen probeert zo goed en zo kwaad als het gaat het kleine beetje aan goede daden te bewaken. We staan er alleen voor, een jongen ontmoet zijn vader deze dag en zegt: Oh vader, ik ben rechtvaardig voor je geweest en jij hebt me goed opgevoed en bent een barmhartig persoon, is er geen goede daad bij jou die ik zou mogen. Maar de vader zal antwoorden: Nee, op deze dag is dat helaas niet mogelijk. Ik heb hetzelfde probleem als jij. En een moeder zal tegen haar zoon zeggen: Ken je me niet meer? Ik ben je moeder! Ik heb je in mijn buik gedragen en je borstvoeding gegeven. Kun je vandaag niet iets voor me terugdoen? Haar zoon zal zeggen: Ik zou het met liefde doen moeder, maar ik zit in hetzelfde schuitje. We staan er allemaal alleen voor. Allah swta waarschuwt ons:
O mensheid. Vrees jullie Heer en vrees een Dag waarop geen vader iets voor zijn zoon kan betekenen of de zoon iets kan betekenen voor zijn vader. Waarlijk, de belofte van Allah is waar, laat dit huidige leven jullie niet bedriegen!
De dag zal echter ten einde komen, en als eerste zullen de gelovigen worden voorzien van schaduw en zullen de paradijspoorten opengaan voor degenen die de beproeving van het huidige leven succesvol hebben doorstaan. Dit zijn degenen die grenzeloos vertrouwen hadden in hun schepper. Zij realiseerden zich dat alles al in handen van Allah swta was en dat het uitstippelen van het rechte pad hun primaire opdracht was. Allah swta zegt:
En aan Allah behoort het onzichtbare van de hemelen en de aarde, en tot Hem keren alle zaken terug. Aanbid Hem dus en leg je vertrouwen in Hem. En jouw Heer is niet onachtzaam omtrent wat jullie doen.
Deze realisatie komt bij sommigen pas in het graf, waar de eenzaamheid een gegeven is. Hoe zelfverzekerd was je toen je nog gezond en rijk was, veel familie en vrienden, en kijk nu naar jezelf! Alleen Allah swta, de eeuwig levende, bekommert zich nog om je en eenzaamheid is een gegeven. De profeet Mohammed saws zei: Als de gelovige zou realiseren hoe heftig de bestraffing van zijn Heer is, zou niemand durven hopen op het paradijs. En als de ongelovige zou weten hoe groot de vergevingsgezindheid van Allah is, had hij zich nooit zorgen gemaakt of hij het paradijs wel zou bereiken. Moge Allah swta ons inzich en wijsheid schenken.